Pobierz tabelę środowiskową
(PDF 299.5 kB)
Określanie warunków otoczenia i trwałości
Krok 1
Stopień ochrony antykorozyjnej konstrukcji stalowych określa norma ISO 12944. Norma pozwala wykonawcom, inżynierom, osobom odpowiedzialnym za przygotowanie specyfikacji i architektom dokonać klasyfikacji otoczenia, systemów farb ochronnych, metod badań laboratoryjnych i systemów konstrukcji.
Norma ISO 12944 definiuje sześć kategorii ryzyka wystąpienia korozji, od warunków wewnętrznych o bardzo niskim ryzyku (C1) do morskich o bardzo wysokim ryzyku (CX) oraz cztery kategorie zanurzenia (Im1 do Im4).
Pierwszym krokiem jest określenie warunków otoczenia w oparciu o umiejscowienie, poziom wilgotności, zanieczyszczenie chemiczne, poziom zasolenia i spodziewaną korozyjność.
Krok 2
Po określeniu kategorii ryzyka korozji, należy zdecydować o poziomie trwałości. Trwałość określa się za pomocą czterech poziomów, od „Do 7 lat” (niska) do „Ponad 25 lat” (bardzo wysoka).
Systemy antykorozyjne muszą przejść wiele testów cyklicznych, które są definiowane w zależności od kategorii docelowej i trwałości.
Okres trwałości nie jest gwarantowany. Jest to pojęcie techniczne, które ma pomóc klientom opracować program konserwacji. Okres gwarancji jest pojęciem prawnym, które jest częścią umowy. Okres gwarancji jest zazwyczaj krótszy niż okres trwałości. Ochrona i spodziewana wydajność będą się różnić w zależności od konstrukcji malowanej części, jakości wstępnego przygotowania powierzchni i sposobu aplikacji oraz grubości powłok, a także programu konserwacji powlekanych powierzchni. Są to orientacyjne informacje. Oparte są na naszym doświadczeniu i wynikach badań laboratoryjnych i nie stanowią zobowiązania z naszej strony.